Infrastruktura Danych Przestrzennych (SDI)
Termin Infrastruktura Danych Przestrzennych (ang. Spatial Data Infrastructure – SDI) jest używany do opisania zbioru technologii, polityk i rozwiązań instytucjonalnych, które stanowią podstawę do dostępu do danych przestrzennych. Głównym celem infrastruktury danych przestrzennych jest zapewnienie usług pozwalających użytkownikom dostępu do danych wytwarzanych przez instytucje publiczne. Infrastruktura tworzona jest na różnych poziomach: globalnym, krajowym, regionalnym i lokalnym według reguł określanych przez standardy geomatyczne.
Infrastruktura porządkuje gromadzone na różnych poziomach dane przestrzenne i dostarcza niezbędne narzędzia do ich wykorzystania przez podmioty publiczne i niepubliczne planujące oraz realizujące inwestycje o charakterze lokalnym, regionalnym i krajowym. Pozwala także na integrację, harmonizację oraz udostępnianie geoinformacji z różnych źródeł.
Strategia dla europejskiej SDI została sformułowana wraz z uchwaleniem dyrektywy INSPIRE. Należy podkreślić, zgodnie z zapisem w preambule dodyrektywy, że infrastruktura danych przestrzennych we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) powinna wspomagać tworzenie polityki w odniesieniu do polityk i działań mogących mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na środowisko. Dyrektywa oraz powiązane z nią rozporządzenia Komisji Europejskiej nakreślają ramy do budowy wspólnej infrastruktury danych przestrzennych na kontynencie europejskim. Ramy te zostały przyjęte na poziomie krajów członkowskich poprzez transpozycję dyrektywy do prawa krajowego.
